Dnia 25 października obchodziliśmy uroczystość szkoły. To wyjątkowe spotkanie ku czci naszego Patrona Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. To okazja, podczas której przypomnieliśmy ideę szkoły, wzajemnego szacunku i poszanowania życia jako daru od Boga, do której nawiązujemy w wychowaniu uczniów i wzajemnych relacjach.
Uroczystości rozpoczęliśmy od Eucharystii, która jak w każdy piątek, gromadzi wokół ołtarza uczniów Liceum oraz Szkoły Podstawowej, nauczycieli i pedagogów, przyjaciół, rodziców i pracowników Fundacji Ziarnko Maku.
Po Mszy Świętej odbyło się ślubowanie klas pierwszych, którzy w obecności nauczycieli i rodziców przyrzekli: „szukać Prawdy; czynić Dobro; zdobywać wiedzę i Mądrość; szanować wolność własną i innych, oraz we wszystkim tym nigdy nie ustawać”.
Następnie zgromadziliśmy się w Sali Kapitulnej. Wspólnie odśpiewaliśmy Hymn szkoły, a po czym głos zabrała Pani Prezes Fundacji — Agnieszka Górecka oraz Pan Kamil Cyganik, którzy opowiedzieli o nazwie Liceum, wybranej blisko 13 lat temu. Nazwę tę wybrano m.in. z dwóch powodów: Wtedy, 13 lat temu, było łatwiej spotkać się twarzą w twarz z naszymi bohaterami — Sprawiedliwymi. Dzisiaj towarzyszą nam ich rodziny. Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata to bohaterowie dnia codziennego. Pytanie z naszego hymnu „Co zrobię ja, co zrobisz Ty?” zastało ich w codzienności i oni odpowiedzieli na nie swoim heroizmem. Motywem przewodnim tego spotkania, był fakt, że to pytanie stawia przed nami również nasza codzienność.
Kolejnym punktem w tym dniu był panel dyskusyjny, w którym wzięli udział nasi znamienici goście:
Pani Krystyna Nowak – Przyjaciółka naszej szkoły, córka Sprawiedliwej, pani Marii Nowak, Pani Anna Janowska – członkini Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu,
Pan Józef Borowski – Przyjaciel naszej szkoły, syn Sprawiedliwej, pani Stanisławy Sordyl, Ks. prof. Józef Kloch, rzecznik Konferencji Episkopatu Polski w latach 2003-2015, obecnie profesor na Wydziale Nauk o Komunikacji UPJP2.
Pan Minister Wojciech Kolarski — od 2019 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.
Ignacy Demkowicz – absolwent naszej szkoły.
Dariusz Popiela — brązowy i srebrny medalista mistrzostw świata, wielokrotny medalista, dwukrotny mistrz Europy w Kajakarstwie Górskim. W 2018 powstała Fundacja Rodziny Popielów „Centrum” z inicjatywy Dariusza Popieli. Głównym celem Fundacji jest realizacja projektu „Ludzie, nie liczby” – imiennego upamiętnienia ofiar Zagłady
Państwo Maryla i Ireneusz Czubakowie – Przyjaciele naszej szkoły, od których od wielu lat uczymy się pomagania innym; założyciele Fundacji Polania.
Podczas panelu dyskusyjnego pochyliliśmy się nad pytaniem: Jak dzisiaj można rozumieć określenie „Sprawiedliwy”?
Ks. Profesor Józef Kloch wskazał na dwie istotne rzeczy, które pomagają zrozumieć obecnego sprawiedliwego — by podczas coraz bardziej scyfryzowanego świata budować relacje i być wrażliwym. Właśnie wtedy, choćby cały świat stanął u naszych drzwi, to je otworzymy.
Pan Minister Wojciech Kolarski postawił pytanie, kim tak naprawdę są Sprawiedliwi?
To Polacy, którzy ratowali żydów podczas niemieckiej okupacji. Wtedy nawet podanie szklanki wody groziło śmiercią. Rzeczpospolita Polska w 2018 ustanowiła 24 października Narodowym Dniem Pamięci Polaków ratujących Żydów. Nasza szkoła na długo przed tym „uprzedziła” to upamiętnienie. Obecnie każda nasza decyzja jest lub powinna być inspirowana postawą sprawiedliwych, kiedy dostrzeżenie bliźnich jest w obecnych czasach tak kluczowe.
Ignacy Demkowicz podzielił się tym, że bohaterstwo wykracza poza granice, a sprawiedliwość już jest w nas. Watro zadać sobie pytanie, czy ja jestem sprawiedliwy? Czy sprawiedliwość nie powinna wykroczyć poza granice, aby pomóc innym? Bycie sprawiedliwym wykracza poza lęk.
Dariusz Popiela
Bycie sprawiedliwym wśród narodów świata to jest heroizm i próba, przed którą — jak mówi Pan Dariusz — nigdy nikt z nas nie stanie. To najwyższy heroizm i bohaterstwo większe, niż walka z bronią w ręku. To prawda, że kto ratuje jedno życie, jakby cały świat uratował. Ważne, by starać się być sprawiedliwym. Czasami warto płynąć pod prąd, nie z nurtem, gdzie krytyczne myślenie jest tak ważne w scyfryzowanym świecie. W upamiętnianiu, w stawianiu pomników, w fundacji i projekcie „Ludzie nie liczby” nie ma miejsca na wdzięczność, której Pan Dariusz nie oczekuje. Te wszystkie uczynki i upamiętnienia są dla ofiar, które zginęły, nie dla podziękowań.
Państwo Czubakowie podkreślili, że obecnie ważne jest, by być dla drugiego ojcem, synem, córką, siostrą, matką. Tego potrzebujemy obecnie, by każdy przybrał rolę, którą ma. Żyjemy w czasach pokoju, w którym mamy wszystko i możemy wybrać, zdecydować pomiędzy kilkoma rzeczami. Teraz nasza sprawiedliwość polega na zmierzeniu się z rzeczami, które są dla nas trudne.
Po panelu dyskusyjnym nastąpiła prezentacja prac artystycznych uczniów liceum, którzy wykonali je pod okiem artysty i naszego nauczyciela — Wojciecha Pondla.
Po tej części uczestnicy przeszli do refektarzu, w którym kontynuowaliśmy rozmowy przy kawie i poczęstunku.
To był dla wszystkich wyjątkowy dzień!:)
Hymn szkoły:
Gdy do drzwi zapuka człowiek
Otulony w ciemną noc
Czy za drzwiami zamkniętymi
Zgodzisz się na zło?
Co zrobię ja, co zrobisz ty,
Gdy cały świat stanie u drzwi?
Co zrobisz ty, co zrobię ja,
Aby ocalić cały świat?
Gdy do drzwi zapuka człowiek
Drżący jak zraniony ptak
Czy, ratując jego życie,
Uratujesz świat?
Nie odwrócę się od bólu
Nie odwrócę się od łez
Nie odwrócę się od ludzi
Nad którymi śmierć.
Choćby wszyscy dookoła
Odrzucili także mnie
Od słabego, od bitego
Nie odwrócę się.